"Dua Çağrı benim hayalimdi biraz bana birazda sevdiğim adama benzeyen bir kız çocuğu. Evli bile değilken koymuştum adını aklımdan. Çok fazla dilediğim için Dua dedim, üç harf çok kısa kaldığı içinde ona uygun başka bir isim düşünecektim yıllar sonra yanına. Evlenince karar verdim Çağrı olacaktı. Ancak evliliğimde hiç çocuk sahibi olamayacak gibiyken bile bu ismi kabul ettiremedim babasına. "Çok saçma o ismi asla koyamayacaksın, koydurtmam" derdi karşıma geçip ukala bi tavırla. Ama ben böyle hissediyorum, diye duygularımı dile getirdiğimde bile ikna edememiştim düşünceme. Aslında sorun isimde değildi, o adamın benim düşüncelerime saygı duymamasından dolayıydı. Farkındaydım, yine de "peki sen ne düşünüyorsun" diye
sorduğumda verecek cevabı yoktu. Çünkü onun çocuk hayalide yoktu. her seferinde o gün geldiğinde tartışırız bu konuyu diyerek geçiştirdi beni. Hayallerime ortak olmamak için... Gideceğim dediğinde iyi o zaman bende kızda olsa erkekte olsa adını Dua Çağrı koyacağım demiştim. Ağzını burnunu kıvırarak sakince sen bilirsin demişti o zaman. Tabii ki ben bilecektim bundan sonra! Birkaç gün sonra anlamsızca elini karnıma koyup zorla yanımda uyumak istemişti de, uyuyuncaya kadar izledim onu kalkıp gitmek için yanından. Bir süre öncesinde artık bu evlilikten tek bir çocuk hayali bile kuramaz haldeyken film gibi bir sürpriz oldu bana varlıgı. Hayallerimde ki gibi olmadi ama oldu ya, yalnız bir anne olarak bile tekrar tekrar yaşamak isterim bu duyguyu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Vaktinizi ayırıp okuduğunuz için teşekkürler. Yorum bırakmayı unutmayın ... ^.^