Bazı kadınlar çok şanslı, erkekleri onlara bakıyor.
Çocuklarda öyle...
Ama bu piyango gibi dilemekle olmuyor.
Ben mutsuz biriyim, mutluluktan korkan.
Huzuru hissettiği yerde agresifleşen.
Sıradan şeylerin yokluğuyla sınanan ben,
Aslında sıradan bir hayat hiç istemedim.
Yalnızlığımdı hep beni ben yapan.
Kanatlarıma kilitler yetmedi.
Yetiremediler.
Bu yüzden, ben imkansızım.
Kalbim soğuk ruhum alışık yorgunluğa,
Yine yaparım hep yaparım
Hüzünler koymaz bana.
Gitmekse giderim.
Kalmaksa kalırım.
Ben bu ömürü böyle yenerim.
Demem kimseye eyvallah.
Tılsım..
İnsan hoş anılar biriktirmek istiyor. İlk gençlik çağlarında ihtiraslı oluyor. Ama dediğiniz gibi; piyango değil ki bu, dilemekle olmuyor. Hayat onu öyle bir törpülüyor ki, ne ihtiras kalıyor, ne de dilekler... Sadece huzur aranıyor. Huzur, gençliğin baharında merkeze alınsaydı belki tatlı anılar birikecekti.
YanıtlaSilGüzel yorumun için çok teşekkür ederim.
Sil