Kusurlarımı Sev

Düşünüyorum da çokta şey değil. 

Zaten ben pek beceremiyorum bu işi. 

Yüzüm gülmüyor, gülemiyorum. 

Boş muhabbetler sarıyor bazen kahkahalarıma.

Sıkıcı işler, soğuyorum çok kez.

İstemiyorum birşeyi. 

Bir özelim olsun ama her kusuruma rağmen.

Üzerime titresin.

Süphesiz kendi gibi görsün beni... 

Hani bakınca çokta matah birşey değil de yani,

Susuz gibiyim, kafamın içi alev alıyor sanki. 

Sonra niye gülmüyor yüzün? 

Yoruldum, beceremiyorum. 

Beklemeli miyim, beklememeli mi... 

Ama neyi bilmiyorum.

Tılsım...