Pardon 2020 mi?

  2020 benim yılım olacak neler yapacağım neler diyordum. Fazla iddialı girmişim. Zaten baya baya olaylı başladık yeni yıla. 

   İş planı kariyer mariyer hak getire. Hastalık belasına tam işe döndüm 20 gün sonra otel kapandı. Bu yıl ilk kez yerleştiğim lojmandan aynı şekilde uzaklaştım. İş bu noktaya gelene kadar çok sey bitti, bi o kadar çok  seyden vazgeçtim yanii. Ugruna yürüdüğüm planlar yaptığımız  insanlar gitti önce. Asla sandığım ne varsa yine bitti. Ve bu kez gram canım yanmadı bu durumlardan. Artık o kadar çok inanıyorum ki hayra. Gelen kadar giden de başıma taç oldu. Sanırım artık hiç bir konuda ikinci şansı kimseye veremiyorum. Bazen bir yanlış tüm doğruları götürüyor işte öyleee.

  Benim de hayallerim her seferinde elimde patlamış oluyor ama olsun. Gidilecek yol belli hedef belli. Benim olan benimle kalır mantığıyla tam randıman devam ediyorum hayatıma.

  Sadece benim gösterdiğim dürüstlüğü hassasiyeti bekliyorum, yoluma çıkanlardan. Hepsi bu.

 Böyle anlatınca pek zalımınn kızı gibi olmayalım. Çok alakasız konularda alçakça davranılması sadece güldürüyor beni diyeyim. Tamam diyorum sakin bir şekilde. Açıklama günah çıkarma seansları filan sevmiyorum.

  Hayatıma giren çıkanlar yüzünden planlarım değişmeyecek nasılsa. Ehh biraz süre uzuyor ama görüyorum ki uzun vadede daha kalıcı sonuçlar elde etmiş oluyorum.

  2020 ulan daha yeni başladık. Henüz bitmiş değil. Dağıttığın gibi toplayacaksın buraları! Anlaşılan hiç birimizin yılı olmayı başaramadı kendileri.

  Neler olmadı ki. Çok şeyden vazgeçtik. Hala sabrettiklerimiz var bizi bekleyen. Derin derin nefes alma yılı.

  Sabretmeyi sevmeyen beklerken kafayı yiyen biri olarak dehşet derecede nefret ettim çalışmıyor olmaktan. Sabır sınavımız milletçe hepimize hayırlı olsun.

  Corana bi bitsin alıcaz intikamımızı. Belki biraz korka korka gideceğiz iş yerlerimize ama tez zamanda alışacağız. Ve asıl şimdi yaşayacağız bu hayatı. Bu davada haklıyız. Artık tutmayın bizi!

Not: Daha çok kırmızı şarap istiyorum.