..........
Yarış motoru sesi duyunca heyecanlandıgımı sanıyordum, megerse travma yaşıyormuşum.
Önce kalp atışlarım hızlanıyor sonra elim ayağım titremeye... Ses sürdükce kendimi kasıp gözlerimi sıkarak kulaklarımı tıkamaya çalışırken buluyorum kendimi.
Meger ne kadar güçsüzmüşüm.
Motor üzerinde geçirdigim her an saniye saniye bir anda zihnimden akıp beni yakıp yıkıyor sanki. Hiç birsey umurumda değilken anlıyorum, meger yaşadıklarım ne çok ağır.
Bu yükün bir bedeli olmalı...
Olmalı...
Bana yaşattıkların cezasız kalmayacak!
........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Vaktinizi ayırıp okuduğunuz için teşekkürler. Yorum bırakmayı unutmayın ... ^.^