Pek sitem etmem bilirsin.
Gururuma yediremedim.
Sadece, evimin anahtarını kaybettim.
Oysa ne çok itiraf birikti
Ben kimseyi özlemezdim.
Arada bir gelmelerin,
Ses verip gidişlerin .
Hep bir acelen var.
Bilmiyorum dönebilir miyim geriye harabe olmuş evime..
Tılsım....
Bazı seçimlerin affı olmaz.
Affı olsa bile, tekerrür eder.
Tekerrür etmese bile, sevemezsin.
Yanii,
Unutamayacağın kalbi soğuturken iki kez düşün...
Zira kadın alışır yokluğa, erkek gömerek öldürür sevdasını.
***
Korkma Kalbim- Ahmet Batman
Sabahın ilk saatlerinde bi yazıda denk geldim Tarotta rakam vererek kart çekmek bireysel olarak insanın karakterinin analizini yapmayı kolaylastırıyormuş. Yani hayatınızın bütün şifresi burada yatıyor gibi. Bende hemen o anda içimden geçen numaraları sıraladım. Yapmasam olmaz tabii.. Belli bi limit yok, o an içimden geçenler bitene kadar.
Yazdım ve hemen kontrol ettim çıkan sonuç inanılmaz. Tam nokta atışı. O nedenle paylaşmak istedim. Belki sizlerde denemek istersiniz. Çıkan sonucları paylaşmak yorumlamak serbest yorumlara bırakabilirsiniz.
7-8-3-9-10-5-6-21
Rakamlarım bunlardı, hemen kartlarımı kontrol ettim. Son aylarda zaten bana en çok çıkan enerjileri seçmişim. İnanamadım.
7 - Savaş Arabası
İçimde bir müzik var aşk tadında ,
Ne bilirki dans etmeyi , söylemeyi, gülmeyi
Yazıyor gazetelerde sayfa sayfa ..
Tadı yok dili yok konuşuyor sessiz
Aşk mı bu, ümit mi bu ?
Gelecek doğanın heyecanı mı bu ?
Yanar dağın patlaması mı bu ?
Külleri mi yakıyor yine içimi,
Dışımda sessizlik, içimde bahar şenlik
Yeni bir hayat mı bu,
Tarif edemediğim hoşluk huzur mu...
Melodiler,
Ah o melodiler,
Gökkuşağı gibi ruhumda renkleniyor ...
Birde ses olabilseler.
Tılsım...
Üzüldün mü ,yine sebepsiz
Git, belki de en çok o sevmiştir seni..
Benim gibi dik başlı değildir,
İtahat etmek istiyordur belki...
Bu hayatın acemisi olmadığım için özür dileyemem senden
Sen yoktun, değiştiremem ..
Git, belki en çok o layıktır sana.
Git, benim gibi huysuz değildir belki.
Temizdir her sayfası, kim bilir..
Git, sana benzediğim için özür dinleyemem.
Sen yoktun, bu kaderi değiştiremem .
Kalsan da değişmez git!
Bu hayatın acemisi değilim ki ben,
Belki, yine beklerim
Yine severim seni nedensiz...
Yine de pes etmem ben sevilirim.
Kayboluruz zamanla.
Tılsım...
Belli bir algı gücüne ulaşmak ve kimliğimizin oluşması için bazı gerçekliğimizin açığa çıkması gerekir. Beceremiyor ve sürekli aynı şeyleri tekrarlıyorsak sistem devreye girer ve elimize tam 50 kilo acı ile 1 gram mutluluk verir. Ardından yaşam döngüsü devreye girer ve bunları güzelce yedirerek karıştırmamızı ister. Ortaya çıkan hüznü bir kenara ayırmak maksadıyla yastığımızın altına güzelce koyarız. Geceleri uyumamak için ihtiyacımız olan tek şey . Zorunlu mu değil ama siz yapmazsanız sistem 50 değil tam 100 kilo acıyı pat diye önünüze atacak.Bundan sonrasında düşünecek bol bol vaktiniz olacak. İyi bir hafızaya sahip değilseniz not tutmanızı öneririm. Daktilo kağıt kalem yerine kendinize bir blog sayfası da oluştursanız olur. Zamanın önemi yok, her geçen gün bir diğerinin devamı olacak nasılsa.
Sonra yazıyoruz aylarca yıllarca. Bizi hiç terk etmeyeceğini anlayınca yanında ne iyi gider diye tartışıyoruz aramızda.
Günün sonunda laf olsun diye de dün bugünden farksızmış gibi geçmişi özleme taklidi yapıp, finalde güçlü bir duruş sergileyerek gidiyoruz.
Yaş mı? Onun bir önemi yok.
Canımı yakıyor kıymet bilmeyişlerin,
Ay gibi bir büyüyüp bir küçülüyorsun gözümde.
Tatlı bir meyve şarabı tadında hissettirdiklerin.
Sevsem mi sevmesem mi bilemedim...
Gel dersen dayanamam yine gelirim ama kalamam. Seni vicdanınla bırakır dönerim.
***
-Çok üzgünüm, benim hatam.
Sen o kapıdan çıkmadan elimi tutabilseydim, sen o adama gitmeyecektin.
..
Pişmanım....
Anla.
***
Yapmalıydın!
Böldün beni.
Kalbim güvenini kaybetti.
Korkarım bir daha dönmeyecek geri.....
Sevdiğini biliyorum ...
Masayı toplarken beni izlediğini görebiliyorum,
Kahve yaparken görmezden gelmelerini de
Uzaktan yakınsın sen bana..
Gözlerin benleyken gülüyorsun hep başkalarına,
Belki de hiç büyümek istemiyorsun..
Merak ediyorum,
Daha ne kadar az biraz viskiyle sarhoş olmaya devam edeceksin.?
Bekliyorum.
Arkam dönük izliyorum, gülüyorum sessizce... O sırada kalbimi fark etme diye yönümü değiştiriyorum yine
Alışılmışın dışında olsa gerek,
Hiç cesarettin yok fırsat yaratmaya...
Bekliyorsun rüzgar esse tenimi sana getirse....
Niye?
Mazi tanır mı yürek, korkaklığın olmasa?
Gülüşün tütüyor bak elini tuttuğumda.
Ertesi gün yine soluyor dudakların.
Ahh aptal çocuk!
Bu kadarı çok fazla,...
Bu kadarı, çok saçma.
Bırak kendini aldatmayı.
Lanet olası, baştan beri seninle tek sorunum aynı olmak.
Yoksa hiç bir özelliğin yok.
Kurtulamıyorum bu histen
Sana ait mişim gibi, tek sorun sen mişsin gibi
Hep seninle olmak istesem bile sonu olmayan bi ilişkide kaybolmak istemiyorum.
Bu yüzden uzak duruyorum
***eril
Sana sahip olmak istiyorum ama nasıl sahiplenilir bilmiyorum .
Seni çok kıskanıyorum, kıskanıyorum .
Kopamıyorum .
Delirmiş gibi, aklım karışık ....
Bu çok karışık, ne yaparım bilmiyorum ?
***dişil
Bırak beni gitmek istiyorum, güçlü olmaya ihtiyacım var.
Beni sevdiğini söyleyemiyorsun bile.
Bunu neden yapamıyoruz ?
Biz yokuz ...
**eril
Gözlerinin içine bakabiliyorum ...
Sadece gözlerinin içinde...
Buluyorum kendimi.
Sen çok güzelsin.
***dişil
Seni hep başkalarıyla görüyorum, beni deli ediyorsun.
Güçlü olmak zorundayım....
Mutlu olmaya ihtiyacım var.
Kendimle çatışma halindeyim, benimle oynuyorsun...
Gittin sanıyorum ama hep oradasın.
Beni yoruyorsun...
Var mısın yok musun bilmiyorum.
İnanmıyorum, galiba sen sadece kötü bi oyunsun.
İnciniyorum...
Beni sen incitiyorsun.
Bunu bana yapma....
Tılsım...
___________
Tarottan ilham alarak yazdığım, imparator ve imparatoriçe açılımından sözler.
İlk kez şarkı sözü tadında yazmak istedim. Daha önce bu blogda paylaştığım şiir motivasyon yazıları sözler hepsi bana ait ama bu bi ilk benim için.
Hüzünlerimizi geçtik, devamı gelmeyen mutluluklarımızıda unutmak zorunda kalıyoruz artık.
Herşey bir şekilde yarım kalıyor ve en acısı biz bunada alışıyoruz....
🖤🤍
Çekilin kenara yer açın büyük felaket merkür geriliyor. Hayır nedir yanii. Merkür retrosu diye diye kafamızı ütüleyip duruyorlar. İnanmayin böyle şeylere dicem ama korkuyorum zaten ekranı kırık telefonumun. Yanlış anlaşılmalar bi hayli artıyormuş bu dönemde. Kara kara düşünmekten anamız ağlayan bizler daha ne kadar neyi yanlış algılıyor olabiliriz. Git geller yaşamaya devam ederken kafamızın daha da karıştığı, zihnimizdeki dalgalanmaların suyu bulanıklaştırması gibi durup durup az önce neyi düşündüğümüzü unutarak, şuan ki durumumuza bakıp derinlerden çıkamayan bizler.Şu sorunun cevabını aydınlatalım?¿Hayatım ben odadan ne alacaktım?Demin aklımda birşey vardı, heeeh ne diyordum en son diye kala kalacağımız bir süreçten bahsetmek mümkün olabilir.Ah ben bugün on yıllık mevzuya kahrettim durdum. Üzülmek için geç olmamış mı diyenler olacaktır. Ne bilim üzülesim geldi işte, üzülecek daha güncel birşeyim yokmuş gibi sanki.Daha demin 2017 den beri mesela, her yıl ki totemlerimde mutlu yuva aşık olacağım adam filan filan dileyip durmuşum. Halaaaa daha, olmamış mesela! Tam üzülmeye karar vermişken şükrettim kaldım.Düşün düşün buldum tüm cevapları.¿ Buda merkürün oyunu bence. Sen git yalancı uyuz ciğeri beş para etmez adama gönül ver.Gene bi böyle merkür retrosu günüydü hatta barda hatunlara servis yapıyorum.Tılsım dedim napıyorsun?Napıyorsun?Engelle.Engelle gitsin. Değmiyor işte. 1 senelik ciddi ciddi olan, yarıciddiyeti tartışılır iilişkime bastım engeli. Düpe düz aşık olduğum adama bay bay dedim. Mal mıyım? Geç kaldığım için epeyce bi malım.1 senedir yalanın dibine dibine vurdu. Öyle böyle mutluyuz birlikte diye ses etmiyorum ama baya baya yiyor bu beni. Bu kararı vereli de bugüne bugün tam bir sene olmuş.İyi ki diyorum, iyiki.Merkür retrosu böyle birşey işte.Adamın aklını alır diyorlar ama vallahi benimki yerine geliyor gibi.Birde şunu tesbit ettim kendimce de denedim, vuhuu uçuruyor. Zihinler bir bir bulanık tabii, çok çabuk sarhoş olunuyor. Vallahiii! Az önce servis yaptığım hatunlar demistim ya, birisi ayağa kalktığı gibi masayı devirdi.Sonrasın da tam bir hafta kapıya pencereye merdivene masaya camlara giren girene. Döne döne misafir topladık yerlerden. Merkür yüzünden.Şakacı gezegen.Hatunlar kahvaltıda başladı içmeye kocalar yerden kazıdı ben utandim. Çaktırma...Konu dağıldı sanki biraz ama? Heh ne diyordum.............
Unuttum du bi kontrol edip geliyorum'Retro mu yok ya korkulacak bir şey değil. Biri gelir biri gider. Hayat hep böyledir. Ama sen gelmeyene hiç gitme. Johnnie Walker"Bak gene yanlış anlaşıldım.
Duyguların peşinden gitmeyi bırak. Beklemeyi bırak, geçmişi terk et devam et. Sadece elindekilere odaklan ve mevcut durumun tadını çıkart. Mevcudiyetin her neyse göreceksin, herşey kırılacak sonunda tüm o fırsatlar sana kendisi gelmeye başlayacak.
Bir hikayeye başlamadan önce o hikayeye uygun bir giriş yapmak gerekirmiş. Bende öyle yapmaya çalışıyorum ama tek sorun hikayenin sonunu bilmiyorum. Bazıları ise daha hala muallakta. Bireysel hayat yolculuğu diyoruz ya hani sonu olmayan yolda ne aradığımızı bilmeden yürüyoruz yürüyoruz. Yolu yarıladığımızı hissetmeye başladığımız anda uyanmaya başlayıp aslında ne istediğimizi sorgulamaya başlıyoruz.
Bunca zaman ne istediğimi, gerçekte ne hissettiğimi bilmeden mi yaşadım? Bu kez sonsuz döngünün içinde kendimizi bulmaya çalışıyoruz. Evet aslında insan yüz yıllardır kendini arıyor. Aramayada devam edecek. Kelime oyunu değil bu, gerçek.
Yüzlerce kez benzer şeyleri dinlediniz okudunuz algilamaya çalıştınız, yaşadınız anlatmaya çalıştınız. Anlatmaya? Anlatmaya çalıştığım noktadayım, tam da bu yüzden yazıyorum bunları ama anlatamam.
Ruh frekansı' algı boyutu daha ne kadar yükselebilir hiç bilmiyorum..
Tam olarak aralıksız bir şekilde tarot bakmayı sürdüreli bir buçuk yıl oldu. Çıraklık dönemi gibi bir süreçi tamamladım galiba. Şu sıralar tam olarak bunu hissedip yaşıyorum çünkü. Çok insana faydalı olabildim mi? Şükür. Kendi sökügüme gelince işler tıkalı olunca... Eee buna da şükür. Bir buçuk yıl önceki bilgi düşüncemle şuan ki arasında dağ var mesela diye düşünsem yanii...
Önce sürekli araştırma yapan ben ortalama 6 ay sonra gibi bir süreçte imparatoriçe enerjisini öğrendim. Yanii sürekli olarak uyumlandığım yerlere çekilirken buldum kendimi. Hah şimdi oldu galiba dediğim yerde bakıyorum aslında hiç olmamış. Ulan bu ımparatoriçe daha ne olabilir diyorum bazen sıkılıyorum kabul ediyorum ama heh! " bunlar hep süreç" deniyor ya.
Bi ara oyun olduğuna inandım kötü güçler bizi ele geçirdi dalga geçiyorlar noktasına gelip tarot bakmayı bırakamaya bile karar verdim. Tak bir hafta içinde enerjiler ayrıldı dediler. En az benim kadar kendini kanıtlamış kişiler de şaşırdı. O enerjiler birleşti mi hala hayır. Derseniz birleşir mi ? bence yine hayır. Hatta bireysel olarak daha da güçlendirdi süreç bizi.Bunu da buraya yazıyorum şimdiden "bireysel olarak daha da güçlendi" şimdi bi kaç ay sonra biri çıkar vay efendim bilgi çalıyorsun der. HAYIR EFENDİM YAŞIYORUM!!
Tarota gelene kadar ne vadireler atlattı bu Tılsım Yılmaz yine de akıllanmadı. Anlattık o kadar bu blogda herşeyimizi .
Bireysel olarak daha da güçlendi derken anlatıcam... Tarot da bire bir uyumlandıgım meraklısı olan herkese de önerdiğim bi deste vardı ya, benimle bağını koparttı. Çıkarlık diyorum ben şuan buna, bittigi için yani. 2 aydır tarot isteyen kimseye açılım yapmamak için direniş halindeyim, istemiyorum evet bakmak ıstemiyorum.
Baya baya istemiyorum, yani bunu önce sordum kendime. Sen hayırdır? Kullanılmaktan yıpranan kenarları kopan destemin emektar görüntüsünü daha çok seviyor olmama rağmen yakma isteği oluştu. Neden saklayamıyorum? Bir dönemi kapatabilmek için. İkna oldum.
Açılımlarım derinleştiği için daha güçlü enerji de bana bire bir daha uyumlu deste seçmem gerekiyor. Keşke pat diye önüme düşse ama yok. Şimdiye kadar O kadar deste inceledim hiç birine o kadar ısınamadım. Şifa çalışmaları için karışık çok farklı destelerden yardım alıyoruz tabii ki ama bana eşlik edecek o deste? Yapabilsem oturup kendin yapmak istiyorum aslında...
Bu benim enerjisel boyutum. Bireysel adımımın en büyük parçası olabilir. Bu yazıyı kaleme aldığım andan itibaren daha öncesinde bir kez bile ücretli danışmanlık yapmadım. Çevremdeki insanlara yardımcı olmak boynumun borcu gibi davrandığımı düşününce üzerine borclandigim bile düşünülebilir. 10 gün üst üste, on günde bir başıma tüneyen insanları düşününce bu denli arsızlığa rağmen, birlikte bir yol almış olduğumuz için, yine de mutluyum.
Ancak kartlarımın bana veda edişi şey gibi. Yoruldun bi dur, insanları enerjinle besleyerek kendini yok ediyorsun. Enerjiler derinleştikçe herkese yetecek kadar enerjim olmadığını olmadığını fark ettim. Birileri kırılmasın mutlu olsun diye kimseyi enerjimle beslemek istemiyorum artık. Yapılan iyilik kalıcıdır, karşılık tabii ki beklemeyiz. Ancak bu yolda ki en büyük öğrenimim de şu. - Hergun uyanıp bir yola çıkın, o yoldan gelirken yanınızda türlü hediyeler getirin ve bunu sevdiğiniz bir kişiye verin ve bunu farklı insanlar için hergün tekrarlayın.. Kulağa korkunç geliyor değil mi? Karşılığı yok çünkü.
İlişkiler de en çok bu hatayı yapıyoruz işte. Günün sonunda o hediyeyi verdiğimiz kişi " bugün sen nasılsın" bile demiyorken.
Yani anlıyorum kii. KENDİM İYİ DEĞİLKEN BAŞKALARINI İYİ EDEMEM.
Bu çok yorucu...
Alma verme dengesi diyorlar yaa" Ücretli tarot bakanları anlayın" başkalarını sifalandırırken hastalanıyoruz." herkese saf gibi paralar ödeyin de demiyorum. Enerjisinin size uygun oldugunu hissettiğiniz kişiden danışmanlik alın"
Dini inancı yöntemi fark etmeksizin size yardımcı olan ("yardım istediğiniz!!!") Kkişileri hafife almayın.
" Hadi bi açı ver 5 dakika" diyenlere önerim sen açı ver bi 5 dakika.
****Imparatoriçelerin hayatlarında bir ilişki var mı süreçleri ne boyutta şuan bilmiyorum. Açılım yapan takip ettiğim bi kanal vardı ara ara uyumlandığım son zamanlarda hiç sarmayan. Yine de bakıcam tabii ki inkar yok.
Hayatım da kimse yok, öyle bir beklentim de yok. Mutluluk algım tamamen değişmiş bile olabilir. Hatta olaya artık kadın erkek olarak bile bakmak ıstemiyorum. Cinsiyet algısı kafamda o kadar silikleşti ki. Cinsiyet fark etmeksizin hayatıma giren insanları bir bütün olarak düşünüyorum. Karşı cinse elbette ki ilgim var ve hayatıma girecek " girebilmeyi hak edecek" eril enerji nasıl olmalı diye sorulsa.
Kısaca; bi erkek nasıl olmalı diye sorulduğunda fiziksel gücü bir yana, (bu benim sectigim bir özellik bence kesinlikle değil. :) fiziksel olarak vücudumuz neyse yine kendine uygun olan kişileri çektiğini düşünüyorum çünkü) içsel olarak degerlendirdigimde "benden çalmayan" eril gerçek bir erildir derim.
Maddi manevi benden götürmeyecek. Enerjimle beslenip beni basamak olarak kullanmayacak.
Bu bi ilişki olmuyordu zaten dimi?
Öyle ise?
Benim algımda olan kişinin otomatik olarak bana çekilip hiç bir proje strateji gerektirmeden hiç bir çaba sarf ettirmeden eşit şartlarda beni yaşaması gerekmiyor mu? Büyüleyici bir his. Adına ne koyarsanız koyun.
Bütüne bakınca Ilişkiler, aile , iş yada diğer faktörler hepsi kişisel süreçte araç. Bağımlılıkları uğruna kendini kişi ve maddeye bağlı gibi gösteren insanların tek sorunları aslında kendileri.
Birini terk ettiğimde yada terk edildiğimde tek bir gerçek vardır. Onunla yaşamak istemiyorum. Dış koşullar sadece bahanedir. Bu yüzden ben enerjilerimi sömüren mış gibi yapan, güçlü durmayı başaramadıgı için kendine acıyıp acındırarak ayakta durmaya çalışan insanları yakınım da dahi istemiyorum.Bu durumda ben aslında yanlız değilim. Doğru insanları etrafıma toplamaksa benim görevim değil.
Bi söz okumuştum isabetli geldi. 》Sen seni anlayana mucizesin ♡
2020 yılında ben ne planladım ne oldu? Koskoca bir yıl nasıl geçti hemen anlatacağım. Tamam sakinim. Tüm dünyayı ilgilendiren pandemi sürecini hala hiç virüs almadan geçirebilenler kendilerini şanslı sayabilir sonuçta.
Itiraf etmeliyim ki, ilk başta bu hastalık Türkiye'ye hiç uğramayacak sandım. Sonra herşey normal seyrinde gidiyor zannederken uçuşların durması yurt dışında giriş çıkış yasaklarının geldiği duyurulması 3 gün içersin de koskoca otelin apar topar kapatılmasıyla neye uğraştığınızı şaşırdık. Kolay değil dış mekanları açalı daha bir hafta bile olmamışken, tüm barları bir anda kaldırıp bütün bardakları paketledikten sonra bir daha hiç dönmeyecekmişcesine depolara istiflemiş olduk.
Birde bir aylığına gidiyorsunuz denince kıyafetlerimizi bile almadan çıktık. Neyse ki 1 ay sadece. Kabus gibi gelen bir ay oldu 5 buçuk ay. 😒 bardakları paketlememizden anlamalıydık. Ne diye tüm çamaşırlarını orada bırakırsın ki? 3 kat kıyafetle ev hapsi yaşadım resmen. Döndükten sonra görüntü gitti bende tabii. ipini koparmış köpekler gibi ... Ra ra rarara raaaaa. Lojmanda partileşme! Vuhuuu!
-Hişt sessizlik, lojmanda kızlı erkekli oturmak yasak!
-Hımmm. Bide covit vardı dimi. Ayrı ayrı oturun bakimm. Bi ara en sevdiğim şarapla show yapıyordum. Gelsin rakılar gitsin biralar. Paso İçtik yaniii. Bunu niye yapıyorum bazen hiç bilmiyorum.
dövmec..
Tam 45 gün.
Her gün seni düşünmek..
Tebessüm ederken dudağının aldığı şekli.
Öpüşünü,
Saçının şekli
Sessiz bakışlarını,
Hatırladım her bir detayı.
Sonra, kızdım kendime.
O seni yanındayken bile aslında hiç düşünmedi ki diye...
Yine ne güzel yanıldım.
İyi ki yanıldım...
Bir daha böyle güzel kimse yanıltamaz beni.
*******
Teşekkür ederim tatlım, o senin harikalığın.
Tılsım...
💫 Birisiyle dilediğince gülüp eğlenebilmek, her hangi bir durumda ilk aklına gelen, bazen ağlayıp zırlayıp, bazende çok sıkıldım diyerek saatlerce geyik yapabilmek için o insanın hem cinsiniz yada sevgiliniz olması gerekmiyor. Bunu biliyordum ama o kadar da koşulsuz sevecek bir insanın ancak evlilik birliği içersin de olabileceğini sandım yıllarca... Oysa insanlara nasıl yaklaşıyorsanız zamanla çoğunlukta size öyle yaklaşmaya başlıyor. Temponuza ayak uyduramayanlar yarı yolda bırakıp giderken uyum sağlayanlar koşulsuz sevmeye devam ediyor.
Kendinizin bile en tahammül edemediğiniz halinize onlar "başlıyoruz yine" diye gülerek karşılıyor. Temelli değil belki ama o anlık bütün dertlerinizi unutturuyor. Kapı açılıyor, bayanlar tuvaletinin önünde bekleyen canınız içeride kimsenin olmağını görünce başlıyor sizinle dans etmeye...İyi ki diyebildiğim biri. İyi kii.^^^^^^^^^Geleneksel yapıdan uzakta sevgilisi olamayanların konforu.
Vedalar ne çok...
Sevdiğimiz şeylerden vazgeçmek zorunda kalmak dünyanın en saçma ilkesi. Savaşmak yerine kaçmak.
Birincisi
uğruna savaşıp kazanamamak ...
ikincisi
savaşmaya değer görecek kadar sevememek.
Ne çelişki. Büyük şanssızlık. O değeri bulamak. Kahramanın sonu, uykusuzluğu, huzursuzluğu... Neşeyle başlayan cümleler kurulamayacak gibi bıkkınlık. Yazma hevesim kaçtı bak yine, boş koy bee.
Buz tutmuş gibi yüreğim. O an canım ne isterse...Istemsizce... fırtınalar
Tılsım...
